Prawdę powiedziawszy to po odpaleniu płyty w ogóle gry nie poznałem - nowe menu, nowe tryby, wszystko ładniejsze, znacznie lepiej przemyślane. Mamy tu sporo dodatków, które można było wcześniej ściągnąć, a teraz dostajemy je w jednej zbiorówce, choć też nie wszystkie - jeśli na przykład nie kupiliśmy wcześniej jakiejś postaci, to teraz też jej nie otrzymamy. Ale jest też tryb fabularny. Jaki jest, taki jest, ale jest, że tak zgrabnie o nim powiem.

Oczywiście została też możliwość poznania historii każdego bohatera osobno, co miało być namiastką singlepayera w "podstawce", choć to jest do ogrania w całości w kilkadziesiąt minut. Jest też kilka nowych możliwości dla jednego gracza, a najciekawszą jest chyba Arcade. Tam dostajemy sześć ścieżek do przejścia - każda z nich związana z którąś odsłoną Street Fightera. W czasie starć walczymy więc tylko z przeciwnikami, którzy akurat pojawili się w danej części, plus ta postać ubrana jest w oryginalny strój, pochodzący właśnie z tej określonej gry.

Delikatną metamorfozę przeszedł także sam system walki - dość powiedzieć, że jest niekiedy mniej przewidywalnie, ale i ciekawiej, do tego wypracowana przewaga nie musi oznaczać zwycięstwa dzięki specjalnym wzmocnieniom, bo przed walką wybieramy, którą ze specjalnych technik chcemy się posługiwać. Brzmi trochę skomplikowanie, ale w praktyce jest dość proste do opanowania i sprawia, że pojedynki są jeszcze bardziej atrakcyjne.

Nie bardzo wiem, do czego się tu przyczepić. O ile pierwsze podejście do piątki skończyło się sporym rozczarowaniem i uczuciem niesmaku, tak od Arcade Edition trudno mi się oderwać. Jest tu wszystko, co powinno być, a szkoda, że nie było od początku. Ale też nic straconego - jeśli wciąż dysponujecie pierwszą piątką - możecie ją sobie zaktualizować do najnowszej wersji. I ja polecam to rozwiązanie, bo mam wrażenie, że Street Fighter przemyślał swoje postępowanie, nieśmiało drugi raz zapukał do naszych ekranów - skruszony, z przeprosinami, bukietem kwiatów i całym naręczem prezentów, które mają wynagrodzić nam tę wcześniejszą biedę. I ja te przeprosiny przyjmuję. Nie było tematu, pretendent do tronu wrócił w bardzo ładnym stylu.