Z nowości twórcy dodali jakże przydatny tryb kanapowej kooperacji w dwie osoby. Oczywiście i solo gra daje dużo frajdy. Choć przyznam, zwłaszcza w późniejszych etapach, gdy naprawdę sporo się dzieje i przydaje się bardzo podzielność uwagi, myślałem, że pomoc by się przydała.. W porównaniu do wersji z Wii U mamy też dodatkowe poziomy oraz wyzwania - i trzeba podkreślić, że nie są to jakieś zapychacze a naprawdę solidna dodatkowa porcja dobrej zabawy.

A o co właściwie w Pikmin 3 Deluxe chodzi? Z okładki patrzą na nas jakieś śmieszne, różnokolorowe stworki z łodygami wystającymi z głowy. To tytułowe Pikminy. Kolory są istotne dla gracza, bo oznaczają stworki z różnymi umiejętnościami. Nie trudno się domyślić, że ich właściwe użycie na planszy decyduje o powodzeniu wyprawy. Jeżeli chcemy, przykładowo, rozbić kryształ, który kryje zasoby, przydadzą się czarne Pikminy. Drogę zagradza bariera pod prądem - od czego Pikminy żółte. I tak dalej. Na planszach nie brakuje okazji, aby zbierać stworki, w jednym momencie możemy ich mieć maksymalnie sto do dyspozycji. Oczywiście rozwiązujemy zagadki środowiskowe, przyda się zręczność palców - chociaż najczęstsze porównania, to opisywanie serii mianem uproszczonej nieco strategii czasu rzeczywistego. Musimy zbierać zasoby, dbać o stworki, planować działania na taktycznej mapie, bo można grupę Pikminów podzielić na w sumie trzy oddziały.

Nowe mechaniki oczywiście poznajemy stopniowo, tak, żeby pod koniec kampanii panować (w miarę panować, powiedzmy) nad już sporym (pozornym) chaosem na planszy. Żeby było bardziej emocjonująco, jest też czynnik czasu. Pikminy działają tylko w dzień, na noc trzeba je chować do... cebuli (czyli bazy) a ich liderzy chronią się w statku kosmicznym.

Właśnie: statek kosmiczny, którym trójka dzielnych astronautów przyleciała z planety Koppai na typowaną do kolonizacji nieznaną planetę PNF-404 (czyżby Ziemię?). Zabawnie pokazane ludziki z Koppai są malusie takie, więc akcja gry dzieje się w jakiś ogrodach, wśród roślinności, w pniach drzew i tak dalej. Tu mamy kolejny mechanizm samej rozgrywki, bo musimy zbierać pożywienie, aby nasi eksploratorzy dożyli kolejnego dnia ekspedycji. Zresztą, to właśnie wyczerpanie zasobów na macierzystej planecie zmusiło ich do szukania ratunku dla swoich ziomków. Początek gry w trybie historii, to moment przybycia ekspedycji na planetę PNF-404 - ale nie wszystko przebiega gładko, trzech astronautów ląduje w różnych miejscach, trzeba więc się znaleźć i rozpocząć eksplorację planety. Więcej nie zdradzam, historyjka jest - nie pierwszy raz w grach Nintendo - podana w mocno bajkowy i zabawny sposób, ludziki gadają jakimś dziwnym językiem, są pękato-brzuchate i człowiek się uśmiecha jak gra...

... chociaż sama rozgrywka potrafi dostarczyć emocji. Czynnik czasu, coraz większe plansze i coraz więcej stworków - i zadań do zrobienia. Kolejne przedmioty do znalezienia, a i jak nie uda się przyciągnąć na czas do statku jakiegoś owocu/pożywienia, to zaczynają się kłopoty... Zapewniam, że będziecie mieli co robić w Pikmin 3 Deluxe.

Może nie jest to gra dla wszystkich, ale jak już spróbujecie i się spodoba, to odpalając Pikmin 3 Deluxe, poczujecie magię Nintendo. Te ich doprawdy dopracowane i wciągające gry, o naprawdę wysokiej jakości. Co prawda jako remaster Pikmin 3 Deluxe jest (jedynie?) poprawny, ale o ile nie mieliście okazji jeszcze zagrać, to dowodzenie stworkami, rozwiązywanie zagadek środowiskowych, sympatyczna atmosfera, to wszystko sprawia, że chce się grać. A jak już macie kogoś do kanapowej kooperacji, to już w ogóle super sprawa. Zastanawiam się jedynie, czy warto kupić jeszcze raz, gdy ktoś już ograł na Wii U? Jeżeli sprawiła Wam ta gra frajdę, to dla tych dodatków myślę, że jednak warto. Wszyscy inni, jeżeli odnajdujecie się w takich growych klimatach, to nie ma co się zastanawiać.