Gościem specjalnym 47. Ińskiego Lata Filmowego jest Lech Majewski – reżyser, scenarzysta i producent filmowy, poeta, prozaik i malarz, a także reżyser teatralny i operowy. Jego najnowszy film „Dolina Bogów” zainaugurował festiwal, a w programie znajdują się także wcześniejsze filmy tego reżysera. Na festiwalu prezentuje nie tylko swoją twórczość filmową, ale również plastyczną. Swoje prace pokazywał Museum of Modern Art w Nowym Yorku, w paryskim Luwrze czy na biennale w Wenecji.
Z artystą rozmawia Małgorzata Frymus.

Poezja daje wolność, poezja jest oddechem - przekonuje w rozmowie Michał Józef Kawecki, twórca i gospodarz Szczecińskiego Salonu Poezji, który odbywa się w Zamku Książąt Pomorskich od kilkunastu lat. Na spotkania zapraszani są wybitni aktorzy scen polskich, którzy recytują wiersze ulubionych poetów. Gośćmi w szczecińskim salonie byli w ostatnim roku Olgierd Łukaszewicz, Zbigniew Wardejn, a ostatnio Magdalena Zawadzka deklamująca wiersze m.in. Julii Hartwig czy Wisławy Szymborskiej.
Magdalena Zawadzka jest absolwentką warszawskiej PWST (1966). Debiutowała jednak już w 1962 roku w filmie "Spotkanie w Bajce". Potem przyszły role w takich obrazach, jak "Rozwodów nie będzie", "Wojna domowa", "Sublokator", "Pieczone gołąbki", a nade wszystko "Pan Wołodyjowski" i serial "Przygody Pana Michała". Rola Baśki Wołodyjowskiej przyniosła aktorce ogromną popularność i sympatię widzów, które pogłębiły jej role w Teatrze TV.

Piosenkarz, kompozytor, aktor i poeta. Pochodzi z Podkarpacia. W 1965 roku z Tadeuszem Nalepą współtworzył zespół muzyczny (jako solista) nadając mu kontrowersyjną na owe czasy nazwę "Blackout". Z tego okresu pochodzi nagrana płyta longplay i kilka czwórek, z której wiele piosenek stało się przebojami. Najbardziej znanym - "Anna". Blackout zapoczątkował również pierwsze protest songi w Polsce "Te Bomby lecą na nasz dom", czy Pozwólcie nam żyć". Wszystkie piosenki były autorstwa Nalepa - Loebl.
7 grudnia 1975 u szczytu kariery w Polsce decyduje się opuścić kraj wyjeżdżając do USA na stałe w poszukiwaniu wolności duchowej i artystycznej.
W 1983 roku reżyserował i grał główną role w sztuce opartej na życiu i twórczości C.K. Norwida napisanej przez Tymoteusza Karpowicza. W 1991 pierwszy raz po 17 latach Stan Borys przyjeżdża do Polski, gdzie wystąpił z recitalem "Anna 91". Jak sam mówi - poezja jest z nim od zawsze, dlatego zdecydował się na przelanie swych myśli na papier. Zaowocowało to dwoma tomikami. Ostatni z nich to "Daleko donikąd".

Maria Elżbieta Cembrzyńska. Imię "Iga" przybrała na pierwszym roku studiów w hołdzie dla wielkiej aktorki - Igi Mayr. W 1962 roku błyskotliwie zadebiutowała jako piosenkarka oraz jako aktorka w teatrze i w telewizji, a nieco później w filmie fabularnym. Przełomowa w jej karierze okazała się "Hydrozagadka", w reżyserii Andrzeja Kondratiuka, który był jej partnerem życiowym i zawodowym. To była niezwykle twórcza para.
Założyła firmę producencką "Iga Film", w której powstawały, kręcone za własne pieniądze, ambitne filmy jej męża. Pierwszym była "Mleczna droga", następnie powstał "Słoneczny zegar", "Bar pod młynkiem" i wiele innych. Dzisiaj rozmowa z Panią Igą nie jest łatwa. Jej świat ciągle kręci się wokół wspomnień o zmarłym mężu, który był jej wielką miłością. Wierzy jednak, że da radę zrobić coś pięknego dla kultury. Z aktorką podczas Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach rozmawiała Katarzyna Wolnik-Sayna.

Olgierd Łukaszewicz to wybitny aktor filmowy, słynny Albercik z "Seksmisji", sugestywny Generał Nil z filmu Ryszarda Bugajskiego, znakomity Jaś z "Perły w koronie" Kazimierza Kutza czy książę Odrowąż z "Wiernej rzeki". Ale jest też cenionym aktorem teatralnym, prezesem Związku Artystów Scen Polskich. Do Szczecina przyjechał na spotkanie z cyklu Salon Poezji. Do rozmowy na temat teatru i aktorstwa Olgierda Łukaszewicza zaprosiła Agata Rokicka.

Marek Żerański wraca na deski Teatru Polskiego w Szczecinie z nowym monodramem. Tym razem aktor mierzy się z "Tworkami" - wybitnym tekstem nagradzanego i cenionego pisarza, Marka Bieńczyka: Dawno temu w Tworkach była altanka, na huśtawce Sonia obok Jurek, Olek, Janka, Marcel. Sonia rankiem pewnego zimowego dnia napisała list po czym wyruszyła w drogę. List także. Wokół listu po latach narodziła się gawęda. Postscriptum wysnute na tworkowskiej ławeczce; literki wystukane na Pentium Texas 2000; historia o Soni wychuchana, wystukana, opowiedziana, wysłana i odnaleziona na księgarskiej półce po to może by dalej snuła się gawęda. W teatrze. I by dalej ścieżki wydeptywano, kamyczki kopano, bo nie ma, nie ma Soni i trzeba szukać. Soni, która zniknęła, która odeszła, Janki, Marcela i Jurka chyba już zapewne też.
Marek Żerański ukończył Akademię Teatralną w Warszawie w 2001 roku. Pracuje we Wrocławiu w teatrze niezależnym i współpracuje z teatrami warszawskimi, m.in. Teatrem Nowym, Teatrem Studio, Teatrem Ochoty i Teatrem Rozmaitości. Na koncie ma kilka ról teatralnych, takich jak "Bash-Sztuki dnia ostatniego", "Zima" "Shopping and Fucking". Wystąpił w kilku filmach fabularnych i serialach telewizyjnych.

Michał Batory - wybitny plakacista i grafik od 30 lat mieszkający w Paryżu wystawia swoje prace w Szczecinie. Oprócz 40 swoich plakatów artysty w Galerii Szczecina Humanistycznego można zobaczyć serię słynnych okładek do książek opublikowanych nakładem wydawnictwa Drzewo Babel. Batory, to drugi Polak po Romanie Cieślewiczu, którego prace można było zobaczyć w Luwrze.
Urodzony w 1959 roku jest synem reżysera - Jana Batorego (m.in. "O dwóch takich co ukradli księżyc"). Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Jego prace były prezentowane w wielu galeriach na całym świecie, między innymi w Les Arts Décoratifs w Luwrze. Zdobywca Nagrody Publiczności na Festiwalu Plakatu w Chaumont za plakat La Femme sur le lit, I nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Plakatu w Chaumont za plakat Power Book czy nagrody na Międzynarodowym Biennale Plakatu w Meksyku za plakat do książki Paulo Coelho "Zwycięzca jest sam". Z Michałem Batorym rozmawia Konrad Wojtyła.