Otępienie to postępujące schorzenia mózgu. Prowadzi m.in. do stopniowego pogarszania się pamięci, myślenia i codziennego funkcjonowania. Objawów jest dużo. Okres przed wystąpieniem otępienia nazywamy okresem łagodnych zaburzeń poznawczych - mówi dr hab. n. med. prof. US, specjalista neurolog, kierownik Katedry Psychologii Klinicznej i Psychoprofilaktyk, Andrzej Potemkowski.

- Ta aktywność dnia codziennego, która wyraźnie jest zaburzona w postaci problemów z wykonywaniem znanych czynności, jak gotowanie czy podróżowanie. Sytuacje, w których wnuk zaprasza, a dziadek się nie chce zgodzić, bo ma obawy, że nie trafi... To są te objawy, które powinny niepokoić - wymienia Potemkowski.

Trzeba porównać stan pacjenta ze stanem przedchorobowym. Jeżeli widzimy, że nasz bliski gorzej realizuje codzienne czynności, to powinno nas to zaniepokoić - zaznacza dr n. med. Marcin Ratajczak, neurolog.

- Takim przykładem może być na przykład gospodyni, która jest świetną kucharką, i zawsze przygotowywała wystawne obiady niedzielne. A po czasie zaczynają te obiady być coraz bardziej monotonne, coraz bardziej skromne. Taka osoba nie tylko nie potrafi tych czynności już wykonać, ale też jest do nich inaczej nastawiona emocjonalnie - dodaje Ratajczak.

Nie da się wyleczyć otępienia, ale można spowolnić postęp choroby - tłumaczy dr n. med. Adam Łopuszko. - Im wcześniej wprowadzimy taką diagnostykę, tym szybciej będziemy mogli w pewien sposób pomóc. Czy to oddziaływaniami farmakologicznymi, czy oddziaływaniami behawioralnymi, ale też ćwiczeniami poznawczymi. Możliwości są, natomiast im wcześniej wyłapiemy objawy, tym większa jest szansa, że spowolnimy przebieg choroby - podkreśla Łopuszko.

Najczęstszą przyczyną otępienia jest choroba Alzheimera. W Polsce z powodu otępienia cierpi niemal pół miliona osób. Szacuje się, że dotyczy ono nawet 6 proc. osób po 65. roku życia i ponad 25 proc. osób, które ukończyły 85. rok życia.

Autorka edycji: Joanna Chajdas