"Zaginione – Ocalone. Szczecińska kolekcja starożytności pomorskich" - to wystawa, którą dziś otwarto w Gmachu Głównym Muzeum Narodowego w Szczecinie. Zbiory były gromadzone od pierwszej połowy XIX wieku aż po pierwszą połowę lat czterdziestych XX wieku. Na ekspozycji zaprezentowano te spośród pomorskich zabytków archeologicznych, które odbyły najdłuższą wędrówkę, zanim po wielu latach trafiły ponownie do "macierzy miast pomorskich". Przez kilkadziesiąt lat zbiory były przechowywane w Zamku Książąt Pomorskich. W 1912 roku umieszczono je w nowo wybudowanym gmachu muzealnym przy Wałach Chrobrego, gdzie od 1913 roku były eksponowane. W okresie drugiej wojny światowej, w związku z zagrożeniem atakami lotniczymi, najcenniejsze zabytki, a wśród nich eksponaty archeologiczne, zostały ewakuowane i zabezpieczone w kilkudziesięciu miejscach na obszarze całej ówczesnej Prowincji Pomorze. Dopiero w latach sześćdziesiątych XX wieku dotarły do szczecińskich muzealników informacje, iż część zabytków archeologicznych ocalała z zawieruchy wojennej i znajduje się w Stralsundzie. Zbiory wróciły do Polski w 2009 roku.