Rodzina, przyjaciele, muzycy i władze miasta, które zaciągnęły wartę honorową, pożegnali w piątek na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie Jadwigę Igiel-Sak. Od 1970 do 1990 roku pełniła funkcję zastępcy dyrektora Filharmonii im. Mieczysława Karłowicza, a od 1994 do 2006 - dyrektora naczelnego.
Po strajku pracowników Filharmonii w 1994 roku powoływałem Panią Jadwigę na funkcję dyrektora naczelnego Filharmonii - powiedział Zbigniew Zalewski, były wiceprezydent Szczecina.
- Sprawdziła się na tym stanowisku znakomicie. Wspaniale jednoczyła. Była czuła również dla pracowników i dla wszystkich artystów. Wielka dama, wielka miłośniczka muzyki. Też walczyła o ustanowienie nowej Filharmonii. Został więc powołany zespół, który składał się z wielu osób, ale główną jego dyrygentką była Jadwiga - uzupełnił Zalewski.
Piękna i mądrą kobieta. Tak jak z klasą się ubierała, tak z klasą prowadziła instytucję - dodał Krzysztof Soska, wiceprezydent Szczecina.
- Przyszła do Filharmonii w niezwykle trudnych czasach mizerii finansowej, braku porządnej siedziby i na dodatek konfliktów wewnątrz orkiestry. Ale dzięki Niej ta orkiestra mogła rozkwitnąć. Stworzyła środowisko ludzi, którzy skutecznie zabiegali o budowę nowej siedziby dla tej instytucji. Potrafiła nadać jej szczególny charakter - stwierdził Soska.
W ostatniej drodze Jadwigi Igiel-Sak towarzyszyła muzyka w wykonaniu szczecińskich filharmoników.
Non omnis moriar.
- Sprawdziła się na tym stanowisku znakomicie. Wspaniale jednoczyła. Była czuła również dla pracowników i dla wszystkich artystów. Wielka dama, wielka miłośniczka muzyki. Też walczyła o ustanowienie nowej Filharmonii. Został więc powołany zespół, który składał się z wielu osób, ale główną jego dyrygentką była Jadwiga - uzupełnił Zalewski.
Piękna i mądrą kobieta. Tak jak z klasą się ubierała, tak z klasą prowadziła instytucję - dodał Krzysztof Soska, wiceprezydent Szczecina.
- Przyszła do Filharmonii w niezwykle trudnych czasach mizerii finansowej, braku porządnej siedziby i na dodatek konfliktów wewnątrz orkiestry. Ale dzięki Niej ta orkiestra mogła rozkwitnąć. Stworzyła środowisko ludzi, którzy skutecznie zabiegali o budowę nowej siedziby dla tej instytucji. Potrafiła nadać jej szczególny charakter - stwierdził Soska.
W ostatniej drodze Jadwigi Igiel-Sak towarzyszyła muzyka w wykonaniu szczecińskich filharmoników.
Non omnis moriar.
Zobacz także
![](serwis_informacyjny/pliki/2020/thumb_480_0/2020-11-23_160614727613.jpg)
![](../serwis_informacyjny/pliki/2020/409310/2020-07-24_159558111821.jpg)
![](serwis_informacyjny/pliki/2020/thumb_480_0/2020-11-20_160589771910.jpg)
![](../serwis_informacyjny/pliki/2020/2020-11-09_160492181810.jpg)
![](../public/314/314_152525613710.jpg)
![](../serwis_informacyjny/pliki/2016/335661/2016-03-24_145882038818.jpg)
![](serwis_informacyjny/pliki/2020/thumb_480_0/2020-11-16_160554153710.jpg)
![](../public/314/314_152525613710.jpg)
![](serwis_informacyjny/pliki/2020/thumb_480_0/2020-11-16_160552160710.jpg)
![](serwis_informacyjny/pliki/2020/thumb_480_0/2020-11-15_160545714010.jpg)