22 stycznia minęła 100. rocznica śmierci Krzysztofa Kamila Baczyńskiego - podchorążego Armii Krajowej, podharcmistrza Szarych Szeregów, a przede wszystkim poety i jednego z przedstawicieli pokolenia Kolumbów, który zginął w czasie powstania warszawskiego jako żołnierz batalionu "Parasol". W okresie okupacji niemieckiej ogłosił arkusze poezji: "Zamknięty echem" (lato 1940), "Dwie miłości" (jesień 1940), "Wiersze wybrane" (maj 1942), "Arkusz poetycki Nr 1" (1944) i składkę "Śpiew z pożogi" (1944) oraz wiele utworów w prasie konspiracyjnej. Tym, który dość szybko dokonał "procesu beatyfikacyjnego" poety był Kazimierz Wyka, który wspólnie z matką Baczyńskiego - Stefanią zaprezentował tę twórczość szerszej publiczności. Układ wierszy i sposób prezentacji spuścizny do dziś pozostaje tematem literaturoznawczych sporów. Krzysztof Siwczyk komentując niedawno tę poezję notował: "Baczyńskiemu, z którego poezji najlepiej bronią się dziś erotyki, jesteśmy winni nie czołobitną pamięć, tylko ponowną lekturę [...] świadomy swojego talentu, ewidentnie ”przestrzelił” z heroizmem, choć z nabożeństwem wypowiadamy jego imię jako tegoż heroizmu egzemplifikację".

Dr Konrad Wojtyła rozmawia o roli i miejscu poezji Baczyńskiego na mapie polskiej literatury oraz meandrach recepcji. Goście: prof. Andrzej Skrendo - literaturoznawca, historyk literatury i prorektor ds nauki na Uniwersytecie Szczecińskim oraz Krzysztof Siwczyk - poeta, eseista, recenzent.