Gdy świętą górę Kafuku bezczeszczą bestie Seethe, młoda kapłanka Yoshiro, inkarnacja bogini, ledwo ucieka ze świątyni na szczycie. Ostatkiem sił przyzywa wojownika nazwanego Soh, który ma jej pomóc w zażegnaniu niebezpieczeństwa. Jak się łatwo domyśleć, to gracz wciela się w owego herosa i dziarsko rusza do boju z bestiami... I tym krótkim opisem kwestię fabuły gry Kunitsu-Gami: Path of the Goddess właściwie mamy załatwioną. Co prawda jest trochę scenek przerywnikowych, ale większość budżetu twórcy przeznaczyli na stworzenie rozgrywki. Będącej połączeniem zręcznościowej walki, elementów strategii, tower defence i kilku systemów rodem z RPG. Dobrze się w to gra, ale pod pewnymi warunkami.

Grę otrzymaliśmy od polskiego dystrybutora, firmy Cenega.

Nie obiecywałem sobie zbyt wiele, choć miałem z tyłu głowy myśl o tych wszystkich perełkach, które miło mnie zaskoczyły i do tej pory przyjemnie je wspominam. Szkoda, że nie tym razem. Bloodhound z polskiego studia Kruger & Flint Productions mnie nie zachwycił. Nawet trochę przeciwnie.

Grę do recenzji otrzymaliśmy od twórców, polskiego studia Kruger & Flint Productions.

Jakub Kasztalski i jego studio Unbound Creations powracają z kolejną świetną humorystyczną grą. Jak sam tytuł mówi, Just Crow Things to produkcja o Wronich Sprawach, która nie ma za grosz powagi, za to tony humoru i możliwości robienia psot. Gra, która powstała w dwa lata, ale zawiera wszystko to, z czego polski twórca jest znany.

Grę do recenzji otrzymaliśmy od twórców ze studia Unbound Creations.

Jesteś agentem Agencji Bezpieczeństwa Korporacyjnego. Twoją misją jest rozwiązywanie spraw, których nie da się rozwiązać za pomocą, jakby to powiedzieć, konwencjonalnych metod mediacji i sądownictwa. Zamiast długopisu czy teczki do dyspozycji masz strzelby czy wyrzutnie rakiet. Misje wykonujesz sam, a nie jest łatwo, gdyż nie jesteś jedynym uzbrojonym na twojej drodze w tym cyberpunkowym świecie. W takie okoliczności przyrody wrzuca nas Deadlink, polski tytuł, w którym na pomyłki jest niewiele miejsca.

Grę do recenzji otrzymaliśmy od twórców konsolowych portów i wydawcy, polskiego studia Crunching Koalas.

Grubo ponad 2 miliony sprzedanych kopii, świetne wyniki wersji VR, więc było pewne, że symulator złodzieja Thief Simulator doczeka się kontynuacji. Trzeba było jednak poczekać kilka lat i chyba było warto, bo na pecetach gra zebrała znakomite oceny od graczy. W moje ręce wpadła jednak wersja konsolowa, która wyszła kilka miesięcy po tej pierwotnej. Czy wersja na PlayStation 5 skradła moje serce?

Grę do recenzji otrzymaliśmy od wydawcy, firmy Ultimate Games.

Ta gra wygrywa minimalizmem. Nie porywa grafiką, celowo. To ma swoje wady, ale co do zasady - w pełni się sprawdza. I skoro to gra właśnie stawiająca na skromność, jeśli chodzi o oprawę, to też szukałem jednego słowa, które by ją najlepiej opisywało. Intrygująca.
Albo fascynująca. To Conscript.

Grę do recenzji otrzymaliśmy od wydawcy, firmy Team17.

Jakiś czas temu w oko wpadła mi nietuzinkowa gra Schim, którą stworzyły dwie osoby. Łączy w sobie elementy platformowe i zręcznościowe, a wszystko kręci się wokół światła i cienia. Miałem duże oczekiwania wobec tego tytułu i trochę się jednak zawiodłem, ale o tym za chwilę.

Grę do recenzji udostępnił nam wydawca, firma Extra Nice.