Kierownik Muzeum Więzienia Pawiak Joanna Gierczyńska powiedziała, że o wydarzeniach sprzed 77 lat trzeba przypominać współczesnym pokoleniom po to, żeby nigdy już nie doszło do podobnego okrucieństwa.

Joanna Gierczyńska przypomniała, że decyzja o likwidacji więzienia była koszmarem dla przetrzymywanych tu Polaków. Więźniów podzielono wtedy na 3 grupy: kilkaset osób stracono w trwających prawie nieprzerwanie do 18 sierpnia 1944 roku egzekucjach, niemal 2 tysiące więźniów wywieziono do obozów - kobiety do KL Ravensbrueck a mężczyzn do KL Groß-Rosen.

Jednym z więźniów Pawiaka był Stanisław Zalewski. 95-letni weteran od lat działa na rzecz upamiętniania historii drugiej wojny oraz pielęgnowania pamięci o ofiarach hitlerowskich obozów zagłady. Stanisław Zalewski spędził na Pawiaku około 3 tygodni. Jak mówi Pawiak to był przedsionek piekła i śmierci. Świadczą o tym wymownie liczby, gdyż na około 100 tysięcy osadzonych na Pawiaku aż 1/3 została zgładzona.

W czasie wojny na Pawiaku stale przebywało około 3000 więźniów, w tym kilkaset kobiet. Około 60 tysięcy osadzonych wywieziono do obozów koncentracyjnych. Najwięcej trafiło do Auschwitz-Birkenau oraz do Ravensbrueck, Groß-Rosen, Majdanka, Stutthof, Sachsenhausen, a także do obozu pracy w Treblince i do Buchenwaldu.

Więźniowie Pawiaka osadzani byli także w austriackim Mauthausen-Gusen, w Dachau i Bergen-Belsen.