Wystąpiła między innymi w filmach: "Rysa", "Tatarak", "Na smyczy", "Sam na sam" i "Trzeba było zabić tę miłość". Miała 74 lata.

Aktorka była związana z warszawskimi teatrami, między innymi Dramatycznym, Powszechnym, Polskim, Nowym i od 2008 roku Ateneum. Jeszcze kilka tygodni temu wystąpiła w warszawskim Teatrze Gudejko w sztuce "Przebłyski" w reżyserii Agaty Dudy-Gracz, gdzie jej partnerem scenicznym był Daniel Olbrychski. Kreowała około 70 ról teatralnych i 25 w Tatrze Telewizji.

Była również związana z Teatrem Polskiego Radia, w którym zagrała w kilkudziesięciu słuchowiskach. Kreowała postać Małgosi w "Ostatnim życzeniu" Macieja Zembatego w reżyserii Zdzisława Habielskiego, Antonii Avallanos w słuchowisku "Nostromo" Josepha Conrada Korzeniowskiego w reżyserii Janusza Kukuły czy Błazna w "Wieczorze Trzech Króli" Williama Szekspira w inscenizacji Waldemara Modestowicza.

W 2011 roku na Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie otrzymała nagrodę za rolę Matki w słuchowisku Tomasza Mana "Sex machine". W 2023 została uhonorowana "Wielkim Splendorem" Teatru Polskiego Radia. Doceniono ją za prawdę, czułość i piękny głos.

Jadwiga Jankowska-Cieślak była również laureatką wielu innych prestiżowych wyróżnień, między innymi w 1973 roku odebrała Nagrodę im. Zbyszka Cybulskiego za rolę w filmie "Trzeba zabić tę miłość", w 1977 Złote Lwy na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za najlepszą główna rolę kobiecą w obrazie "Sam na sam", a 20 lat później - Złote Lwy za najlepszą główna rolę kobiecą w "Wezwaniu".

W 2009 roku otrzymała Polską Nagrodę Filmową "Orzeł" za najlepszą główną rolę kobiecą w filmie "Rysa". W ubiegłym roku odsłonięto gwiazdę aktorki w Łódzkiej Alei Gwiazd przy ulicy Piotrkowskiej.

W 2007 została uhonorowana Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a dwa lata później Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Od 1971 roku była żoną zmarłego w 2015 aktora i reżysera teatralnego Piotra Cieślaka, z którym miała trójkę dzieci. Współpracowali także zawodowo, tworząc między innymi nowatorski teatr w Puławach.

Urodziła się 15 lutego 1951 roku w Gdańsku. Kiedy miała 11 lat, wraz z rodziną przeprowadziła się do Warszawy. Uczęszczała na zajęcia kółka teatralnego Jadwigi Marso w Pałacu Młodzieży Pałacu Kultury i Nauki. W 1972 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie (obecnie Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza)

W latach 1972-1973 współpracowała z Puławskim Studiem Teatralnym, grupą młodych absolwentów szkoły teatralnej próbujących z dala od dużych ośrodków scenicznych stworzyć artystyczny teatr. W 1973 zadebiutowała w tytułowej roli w sztuce "Elektra" Jeana Giraudoux w reżyserii Kazimierza Dejmka w Teatrze Dramatycznym w Warszawie.

Grała między innymi Manię w "Ślubie" Witolda Gombrowicza w reżyserii Jerzego Jarockiego, tytułową bohaterkę tragedii Eurypidesa "Medea" w reżyserii Stanisława Brejdyganta, Korę w "Nocy listopadowej "Stanisława Wyspiańskiego" w inscenizacji Macieja Prusa czy Ernestynę van Veen w "Wariacjach Goldbergowskich" George’a Taboriego, wyrezyserowanych przez Rudolfa Ziołę.

Na małym ekranie wystąpiła jeszcze podczas studiów w obrazie Barbary Sass-Zdort " Ostatni liść" z 1972 roku.

W kinie zadebiutował rolą Magdy w dramacie społeczno-psychologicznym "Trzeba zabić tę miłość" z tego samego roku w reżyserii Janusza Morgensterna, według scenariusza Janusza Głowackiego.

Popularność przyniosła jej rola Basi Białasówny w serialu „Polskie drogi” również Morgensterna. W serialu Radosława Piwowarskiego „Jan Serce” zagrała postać pielęgniarki Kaliny „Mgiełki”.

W 1987 zagrała Jadwigę, żonę przestępcy, w sensacyjnym dramacie kryminalnym „Zabij mnie glino”. Za kreację w dramacie Macieja Dejczera „300 mil do nieba” była nominowana do Złotych Lwów na 15. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za najlepszą drugoplanową rolę kobiecą.

W ostatnich latach zagrała między innymi w produkcjach: "Tatarak", "Tarapaty", "Pitbull. Ostatni pies", "(Nie)znajomi".

Edycja tekstu: Jacek Rujna