Wśród nich jest dowódca 5. Wileńskiej Brygady Armii Krajowej, czyli Zygmunt Szendzielarz ps. "Łupaszka".

- Zidentyfikowaliśmy go, dzięki temu, że udało się zabezpieczyć materiał od córki - mówi dr hab. Andrzej Ossowski z Zakładu Genetyki Sądowej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie, która to uczelnia realizuje projekt Bazy. - W pewnym momencie na początku 2012 roku dostaliśmy informacje, że zmarła pani Basia, córka Zygmunta Szendzielarza "Łupaszki". I wtedy, zaraz po śmierci, udało się pobrać materiał do identyfikacji. Wtedy jeszcze projekt Bazy nie istniał.

Dzięki pracy zespołu Polskiej Bazy Genetycznej Ofiar Totalitaryzmów, która jest wspólnym projektem PUM-u i IPN-u, udało się ustalić tożsamość m.in. Lucjana Minkiewicza ps. "Wiktor".

Naukowcy odnaleźli w kwaterze "Ł" Cmentarza Powązkowskiego szczątki żołnierza 5. Brygady Wileńskiej Armii Krajowej, który walczył u boku "Łupaszki" - również zamordowanego przez bezpiekę i zidentyfikowanego przez szczeciński zespół. "Wiktor" był przetrzymywany w areszcie śledczym przy ulicy Rakowieckiej w Warszawie. Tam został 8 lutego 1951 roku zastrzelony przez st. sierż. Aleksandra Dreja. Zwłoki Minkiewicza odnaleziono w zbiorowej mogile.

- Był pochowany razem ze swoim dowódcą na Powązkach - mówi dr hab. Andrzej Ossowski. - Tu stanęliśmy przed problemem typowo biologicznym. Mieliśmy materiał porównawczy od córki i od syna, natomiast mieliśmy problem z uzyskaniem dobrej jakości profilu genetycznego, szczątki były tak zdegradowane. Dlatego w przypadku Lucjana Minkiewicza te badania trwały tak długo. Właściwie cztery lata i mimo to udało się finalnie go zidentyfikować.

Henryk Borowy-Borowski ps. "Trzmiel" był oficerem Komendy Wileńskiego Okręgu Armii Krajowej. Skazany na karę śmierci, stracony 8 lutego 1951 r. w więzieniu przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. - Jego szczątki zostały odnalezione w kwaterze "Ł" na Powązkach - informuje dr hab. Andrzej Ossowski. - Został stracony tego samego dnia, co Zygmunt Szendzielarz ps. "Łupaszka" i co Lucjan Minkiewicz. Udało się go całkiem sprawnie zidentyfikować. Był zidentyfikowany niemal równocześnie z Zygmuntem Szendzielarzem ps. "Łupaszka". Materiał genetyczny do badań porównawczych pochodził od córki. Bardzo sprawnie udało się uzyskać profil i doprowadzić do identyfikacji.

- Antoni Olechnowicz ps. "Pohorecki", ostatni komendant Wileńskiego Okręgu AK był pochowany w bezimiennej mogile na Powązkach razem z Zygmuntem Szendzielarzem, Lucjanem Minkiewiczem i Henrykiem Borowym-Borowskim - opowiada dr hab. Andrzej Ossowski. - W jego przypadku także w miarę sprawnie udało się nam uzyskać profil genetyczny. Dysponowaliśmy materiałem porównawczym pochodzącym od syna. W przypadku mężczyzny to jest bardzo cenne. Zbadaliśmy chromosom Y i ustaliśmy profil genetyczny igrekowy. Porównaliśmy z synem i finalnie doprowadziło to do identyfikacji.

Na tę chwilę udało się w ramach niej przywrócić tożsamość ponad 100 osobom. Kolejne będziemy przytaczać w tym miejscu wkrótce.

Sanitariuszka 5. Wileńskiej Brygady AK Danuta Siedzikówna ps. "Inka" została zamordowana w 1946 roku. W chwili śmierci miała niespełna 18 lat. Była pochowana w nieoznaczonym grobie na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku. Przy jej identyfikacji był pewien problem.


Święto Żołnierzy Wyklętych jest obchodzone w rocznicę stracenia przez bezpiekę, 1 marca 1951 roku, siedmiu przywódców IV Zarządu "Wolność i Niezawisłość". Zostało ustanowione specjalną ustawą, której projekt złożył w 2010 roku prezydent Lech Kaczyński. Rok później uchwalił ją parlament, a następnie ustawę podpisał Bronisław Komorowski.