Radio Szczecin
Czułem wściekłość! - tak zareagował na wprowadzenie stanu wojennego Piotr Jurczyk, jeden z organizatorów strajku w obronie Solidarności w grudniu 81 roku. Wtedy pracował w Przedsiębiorstwie Produkcji Urządzeń Transportowych w Szczecinie.
Był to jeden z nielicznych zakładów pracy w Szczecinie, który zastrajkował na wieść o wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce i na delegalizację Solidarności.
Strajk rozpoczęliśmy w poniedziałek. Zdecydowała o tym załoga - wspomina Piotr Jurczyk.
- Na to zebranie przyszli wszyscy, również dyrektorzy. Powiedziałem, że jest stan wojenny, nasi przywódcy są pozamykani, proponuję podjąć strajk okupacyjny. 94 procent załogi zdecydowało o podjęciu strajku. Oczywiście dyrektorzy odeszli. Tak zapadła decyzja - relacjonuje Piotr Jurczyk.
Po spacyfikowaniu zakładu zostałem aresztowany w gabinecie dyrektora przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa - mówi.
- Patrzę - dwóch panów po cywilnemu, wyciągają pistolety, celują we mnie i mówią: "jest pan aresztowany!" - dodaje.
Generał Wojciech Jaruzelski, który wprowadził stan wojenny jest dla Piotra Jurczyka zdrajcą narodu. Powinien zostać za to ukarany - mówi.
- Zdrajca i przestępca! Oczywiście, że tak - ocenia.
Piotr Jurczyk został skazany na 3 lata więzienia.
- Najgorzej było w Stargardzie. Cela, 14 osób, kraty... Wiadro było kibelkiem, opróżniano je raz dziennie. Ale warto było, nie żałuję absolutnie niczego. Gdyby było trzeba to bym to powtórzył - zaznacza.
Po odbyciu kary został zwolniony z pracy. Przez wiele miesięcy był bezrobotny, później zatrudnił się przy budowie Seminarium Duchownego w Szczecinie.
Piotr Jurczyk, ur. 27 IV 1946 w Szkocji. Ukończył Technikum Rolnicze w Olsztynie (1962).
1962-1963 brygadzista w Państwowej Hurtowni Materiałów Chemicznych w Szczecinie, 1963 – 13 XII 1981 mistrz w Przedsiębiorstwie Produkcji Urządzeń Transportowych Wuteh tamże. 20-22 XII 1970 uczestnik strajku okupacyjnego w PPUT Wuteh, przedstawiciel tzw. trójki delegatów do Stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego.
18-30 VIII 1980 organizator strajku w PPUT Wuteh (ok. 500 pracowników), przewodniczący KS; od IX 1980 w „S”, przewodniczący Komitetu Założycielskiego, następnie KZ, w VI i VII 1981 delegat na I WZD Regionu Pomorze Zachodnie, członek ZR, wiceprzewodniczący Krajowej Sekcji Pracowników Przemysłu Transportowego.
Od 1989 członek Obywatelskiego Komitetu Porozumiewawczego Ziemi Szczecińskiej, odpowiedzialny za sprawy organizacyjne i poligrafię. Od 1995 kierownik stolarni w Kurii Metropolitalnej Szczecińsko-Kamieńskiej.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009).
9 I – 5 IV 1982 rozpracowywany przez Wydz. V KW MO w Szczecinie w ramach SOR krypt. Sobowtór; 2 III 1984 – 20 VII 1985 przez Wydz. V WUSW w Szczecinie w ramach SOS krypt. Mieszko.
Encyklopedia Solidarności
Strajk rozpoczęliśmy w poniedziałek. Zdecydowała o tym załoga - wspomina Piotr Jurczyk.
- Na to zebranie przyszli wszyscy, również dyrektorzy. Powiedziałem, że jest stan wojenny, nasi przywódcy są pozamykani, proponuję podjąć strajk okupacyjny. 94 procent załogi zdecydowało o podjęciu strajku. Oczywiście dyrektorzy odeszli. Tak zapadła decyzja - relacjonuje Piotr Jurczyk.
Po spacyfikowaniu zakładu zostałem aresztowany w gabinecie dyrektora przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa - mówi.
- Patrzę - dwóch panów po cywilnemu, wyciągają pistolety, celują we mnie i mówią: "jest pan aresztowany!" - dodaje.
Generał Wojciech Jaruzelski, który wprowadził stan wojenny jest dla Piotra Jurczyka zdrajcą narodu. Powinien zostać za to ukarany - mówi.
- Zdrajca i przestępca! Oczywiście, że tak - ocenia.
Piotr Jurczyk został skazany na 3 lata więzienia.
- Najgorzej było w Stargardzie. Cela, 14 osób, kraty... Wiadro było kibelkiem, opróżniano je raz dziennie. Ale warto było, nie żałuję absolutnie niczego. Gdyby było trzeba to bym to powtórzył - zaznacza.
Po odbyciu kary został zwolniony z pracy. Przez wiele miesięcy był bezrobotny, później zatrudnił się przy budowie Seminarium Duchownego w Szczecinie.
Piotr Jurczyk, ur. 27 IV 1946 w Szkocji. Ukończył Technikum Rolnicze w Olsztynie (1962).
1962-1963 brygadzista w Państwowej Hurtowni Materiałów Chemicznych w Szczecinie, 1963 – 13 XII 1981 mistrz w Przedsiębiorstwie Produkcji Urządzeń Transportowych Wuteh tamże. 20-22 XII 1970 uczestnik strajku okupacyjnego w PPUT Wuteh, przedstawiciel tzw. trójki delegatów do Stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego.
18-30 VIII 1980 organizator strajku w PPUT Wuteh (ok. 500 pracowników), przewodniczący KS; od IX 1980 w „S”, przewodniczący Komitetu Założycielskiego, następnie KZ, w VI i VII 1981 delegat na I WZD Regionu Pomorze Zachodnie, członek ZR, wiceprzewodniczący Krajowej Sekcji Pracowników Przemysłu Transportowego.
13-15/16 XII 1981 organizator, przewodniczący strajku w PPUT Wuteh, 16 XII 1981 zwolniony z pracy, aresztowany, do 18 XII 1981 przetrzymywany w izbie zatrzymań KW MO w Szczecinie, następnie do 6 III 1982 w AŚ przy ZK w Szczecinie, wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Szczecinie skazany na 3 lata więzienia i wysoką karę grzywny z zamianą na 100 dni więzienia, osadzony w ZK w Stargardzie Szczecińskim, od 6 V w ZK we Wrocławiu, od 31 I 1983 w ZK w Strzelinie, 9 III 1983 zwolniony na mocy amnestii (uniewinniony 1 X 1992 wyrokiem SN).
Po wyjściu działacz podziemnej „S” w Stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego (grupa Władysława Dziczka), do 1987 uczestnik pomocy aresztowanym i ich rodzinom (poprzez nieformalną grupę W. Dziczka), do 1988 drukarz ulotek i podziemnego pisma „Jedność”, dostawca materiałów poligraficznych, organizator transportu i lokalu (z Grzegorzem Durskim, Stanisławem Wądołowskim, Janem Wójtowiczem), kolporter podziemnych wydawnictw wśród robotników, duchowieństwa, inteligencji katolickiej, współorganizator manifestacji rocznicowych. 1983-1985 pracownik fizyczny w Zakładzie Remontowo-Budowlanym przy Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Szczecinie.
1984-1986 wielokrotnie przesłuchiwany, poddawany rewizjom. 1985-1995 majster na budowie Wyższego Seminarium Duchownego w Szczecinie. 17 VIII – 3 IX 1988 uczestnik strajku okupacyjnego w Porcie Szczecińskim, odpowiedzialny za transport osób i przekaz informacji. Do 1989 współorganizator Mszy za Ojczyznę w parafii NSPJ (u księży chrystusowców) i św. Andrzeja Boboli.
Od 1989 członek Obywatelskiego Komitetu Porozumiewawczego Ziemi Szczecińskiej, odpowiedzialny za sprawy organizacyjne i poligrafię. Od 1995 kierownik stolarni w Kurii Metropolitalnej Szczecińsko-Kamieńskiej.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009).
9 I – 5 IV 1982 rozpracowywany przez Wydz. V KW MO w Szczecinie w ramach SOR krypt. Sobowtór; 2 III 1984 – 20 VII 1985 przez Wydz. V WUSW w Szczecinie w ramach SOS krypt. Mieszko.
Encyklopedia Solidarności
