Wieluń nie miał obrony przeciwlotniczej i nie stacjonowały w nim polskie wojska. Dlatego historycy mówią o ataku terrorystycznym lub zbrodni wojennej na mieszkańcach. Nalot na Wieluń Niemcy przeprowadzili nagle, bez wypowiedzenia wojny. Na miasto spadło 380 bomb o łącznej wadze 46 ton. Zginęło co najmniej 1200 osób. Niektóre źródła podają nawet liczbę 2000 ofiar śmiertelnych.

Jako pierwszy został zbombardowany Szpital Wszystkich Świętych. Kolejnym celem był najstarszy wieluński kościół parafialny pod wezwaniem Świętego Michała Archanioła z XIII wieku, potem XIX-wieczna synagoga i wiele innych zabytków. Szpital Wszystkich Świętych został zbombardowany mimo, że był ozna­czony emblematami Czerwonego Krzyża i zgodnie z konwencjami międzynarodowymi podlegał szczególnej ochronie. W budynku szpitala zginęły 32 osoby, w tym 26 chorych. Były to pierwsze ofiary niemieckich nalotów podczas II wojny światowej. Po bombardowaniach straty w centrum miasta sięgały 90 procent budynków.

Wieluń został zaatakowany przez jednostki Luftwaffe podlegające dowódcy lotnictwa do zadań specjalnych generałowi Wolframowi von Richthofenowi. Służyli tu lotnicy z Legionu Kondor, którzy wsławili się nalotem na Guernikę w 1937 roku. Po kampanii wrześniowej miasto włączono do III Rzeszy. Ludność żydowska została zgromadzona w getcie, a następnie wymordowana w obozach koncentracyjnych. Wieluń wyzwoliły wojska radzieckie w styczniu 1945 roku.