RSnW: depresja u dzieci i młodzieży. Jest duży problem

Region 2025-03-12 10:36 Krzysztof Cichocki

Fot. pixabay.com / Counselling (CC0 domena publiczna)

- Młodzież chce rozmawiać o swoich problemach, niestety często nie ma z kim - twierdzą organizatorzy trzeciej edycji konferencji pod nazwą "Chcemy o tym z Wami rozmawiać…" dotyczącej walki młodzieży z depresją.

Jak nie dać się depresji?

Warsztaty naukowo-profilaktyczne odbyły się w szczecińskim LO nr 1. Oprócz uczniów z różnych szczecińskich szkół w zajęciach wzięła też udział kadra medyczna ze szpitala w Zdrojach.

Same warsztaty dotyczyły głównie komunikacji.

- Bardzo zależy mi na tym, żeby komunikować się w taki sposób, żeby być zrozumianą, ale też żeby rozumieć innych. Jeśli czujemy, że na przykład ktoś nas ignoruje, to żeby nie zwracać się: "Ty mnie nigdy nie słuchasz", tylko zamiast tego powiedzieć: "czuję się niewysłuchany, wolałbym, żebyś poświęcił mi więcej uwagi" - mówi Roksana, uczennica drugiej klasy I Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Skłodowskiej-Curie w Szczecinie.

Mamy zbyt mało poradni pedagogicznych i psychologicznych w regionie. Widzę ogromną potrzebę organizowania tej konferencji - podkreśla Jan Ślęzak, wicedyrektor Samodzielnego Publicznego Specjalistycznego Zakładu Opieki Zdrowotnej "Zdroje".

- Mamy w zasobach naszego szpitala duży oddział psychiatrii dziecięcej i młodzieżowej, to już jest to skrajne leczenie wtedy, kiedy już ta młodzież potrzebuje głębszej pomocy, pomocy medycznej tam, gdzie posiadamy rozbudowaną kadrę. Dlatego też widzę te potrzeby - podkreślił.

Widzimy jak bardzo młodym ludziom potrzebna jest terapia - zaznacza Ewa Budziach, dyrektorka I Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Skłodowskiej-Curie w Szczecinie.

- Często młodzież w rozmowach wskazuje na samotność w chorobie. Niestety, często wskazują na brak zrozumienia wśród dorosłych, rodziców, przyjaciół, znajomych... Wstydzą się tego, nie wiedzą, z kim mogą porozmawiać - przyznała.

Na kliniczną depresję cierpi 1 proc. dzieci przedszkolnych powyżej 2-, 3-go roku życia, 2 proc. w grupie dzieci 6-12 lat oraz do 20 proc. w grupie młodzieńczej.

Edycja tekstu: Jacek Rujna

- Bardzo zależy mi na tym, żeby komunikować się w taki sposób, żeby być zrozumianą, ale też żeby rozumieć innych. Jeśli czujemy, że na przykład ktoś nas ignoruje, to żeby nie zwracać się: "Ty mnie nigdy nie słuchasz", tylko zamiast tego powiedzieć: "czuję się niewysłuchany, wolałbym, żebyś poświęcił mi więcej uwagi" - mówi Roksana, uczennica drugiej klasy I Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Skłodowskiej-Curie w Szczecinie.

Dodaj komentarz 1 komentarz

Jan Nowak 2025-03-12, godz. 12:10

to jest opis sytuacji, gdy problem już narósł, nabrzmiał i w coraz większym stopniu staje się powszechnym problemem społecznym. Wręcz nawet epidemią...
A CO z profilaktyką???
Leczenie objawów i zapobieganie skutkom jest ważne, ale ZAPOBIEGANIE jest chyba nawet ważniejsze.
Kiedyś, przed erą Internetu, tworzyły się nieformalne grupy rówieśnicze, działały dziecięce i młodzieżowe organizacje wspierane przez państwo i samorządy, w np. szkołach funkcjonowały różnorodne kółka zainteresowań i kluby, gdzie młodzi ludzie tworzyli między sobą więzi i kształtowali swoje osobowości.
Dziś wszystko załatwia się "w sieci", w której niezdrowe emocje i hejt stają się podstawą popularności. I potem wyrastają takie marki czy tomki, które w życiu sobie nie radzą z emocjami